Derde Divisie Krant // seizoen 2023/2024

SEIZOEN 2023/2024 DE TUSSENSTAND | 5 TWEEDE DIVISIE KRANT www.TweedeDivisieKrant.nl ROMANO VAN DER STOEP AAST MET BARENDRECHT OP KAMPIOENSCHAP Met name Den Haag, maar ook Nootdorp, Berkel en Rodenrijs en Papendrecht. Vanwege zijn werk als glazenwasser is Romano van der Stoep in deze plaatsen een bekend gezicht. Als voetballer droeg de nu 29-jarige aanvallende middenvelder de shirts van profclubs ADO Den Haag, FC Utrecht en Sparta Rotterdam. Sinds de zomer van 2021 verdedigt hij de clubkleuren van BVV Barendrecht. “Volgend seizoen willen we in de Tweede Divisie spelen. Het liefst via een kampioenschap.” BARENDRECHT – Loosduinen, het vroegere tuindersdorp dat een eeuw geleden werd opgeslokt door Den Haag. Romano van der Stoep is er geboren en getogen. “Als kind wilde ik graag voetballen bij GDA in Loosduinen, maar ik was te jong. Als vijfjarige kon ik wel terecht bij SVV Scheveningen, waar mijn broer in het eerste elftal speelde. Mijn ouders brachten me telkens naar Houtrust”, kijkt de huidige sterkhouder van BVV Barendrecht terug op die periode. Bij SVV Scheveningen werd hij op elfjarige leeftijd ontdekt door ADO Den Haag. “Ik maakte deel uit van een goede lichting. Ricardo Kishna is een jaar jonger, maar speelde bij ons. Nathan Aké was toen al bizar goed. Ik was als spits gehaald, maar kende de pech dat Jordy Toorenburg daar stond. Hij werd jeugdinternational en gekocht door Feyenoord. Als rechtsbuiten kwam ik minder goed uit de verf. In mijn derde jaar speelde ik weinig en verloor ik het plezier. Mijn vrienden voetbalden bij Haaglandia. Sloot ik daar aan.” Onderbroken door een seizoen TONEGIDO, waar de voetbalacademie van Ton Jenner was ondergebracht, speelde Van der Stoep zich bij Haaglandia in de kijker van FC Utrecht. “De clubs kenden een samenwerkingsverband. Ik maakte deel uit van de eerste lichting spelers die werd opgepikt. Met Haaglandia kwamen we uit in de Derde Divisie. Als spits draaide ik lekker. Net nadat ik FC Utrecht, waar ik in de A1 terechtkwam, mijn jawoord gaf, kwam Ajax. Dat was zuur.” “Elke dag ging ik met de trein van Den Haag naar Utrecht. Lange dagen. Om zes uur stond ik naast mijn bed en om half zeven stapte ik in de tram. Om acht uur, half negen ’s avonds kwam ik weer thuis. Mijn school gaf ik mede daardoor op. Tijdens 4 havo ben ik gestopt. Ik dacht dat het toch wel allemaal goedkwam. Een halfjaar eerder bood FC Utrecht me een contract aan en ik speelde tegelijk in het Nederlands elftal Onder 18. Michael Jansen, zoon van zaakwaarnemer Rob, begeleidde me op voetbalgebied.” Op 21 april 2013 debuteerde Van der Stoep met een assist tegen NAC Breda voor FC Utrecht. Hij kwam tot vier optredens in de Eredivisie. “Leo Beenhakker zat namens Sparta Rotterdam (lid van de raad van commissarissen met de portefeuille technische zaken, red.) regelmatig op de tribune bij FC Utrecht. Trainer Gert Kruys van Sparta heeft een rijk verleden bij FC Utrecht. Nadat mijn contract niet werd verlengd, kon ik voor drie jaar tekenen bij Sparta. Ik had eerst PEC Zwolle, dat me op amateurbasis wilde halen, afgewezen. Bij FC Dordrecht liep ik stage. Dat ging hartstikke goed, maar toen haalde de club Paul Gladon weg bij Sparta. Kwam daar juist een plekje vrij. Ik zette mijn handtekening onder een verbintenis voor twee jaar. Alles viel op zijn plek. Lekker dichtbij, een grote club, bovendien een club met aanzien die terug wilde naar de Eredivisie.” “In vergelijking met FC Utrecht vond ik de sfeer bij Sparta gemoedelijker. Al konden de fans ook negatief reageren als het minder ging. Kruys was een hele lieve man. Eigenlijk te lief voor de selectie. Hij liet de spelers vrij. Soms werkt dat goed bij clubs, maar Sparta had toen een andere trainer nodig. Alex Pastoor zorgde daarvoor. Hij bracht meer duidelijkheid en maakte een team van ons. Dat is de kracht van Pastoor. Hij maakt spelers beter en bij ons overheerste het gevoel dat er echt iemand stond.” “Hij haalde een psycholoog bij de selectie. Dezelfde vrouw (Annemieke Zijerveld, red.) die hij nu bij Almere City naast zich heeft. Wat ik leerde? Zelfvertrouwen, daar draaide het vooral om. Het werkte, want we werden kampioen. De promotie leidde wel tot mijn vertrek. De laatste periode speelde ik steeds minder vaak. De optie in mijn aflopende contract werd daarom niet gelicht. Ik had geen zin om verder te gaan bij een club in de Eerste Divisie. Werden het de amateurs.” “Vooral de eerste twee jaar dacht ik regelmatig terug. Ik had er meer voor kunnen doen. Heb er niet alles uitgehaald wat ik eruit kon halen. Vooral bij FC Utrecht. Daar ging het eigenlijk te snel, te gemakkelijk. Na afloop van een training zag ik jongens voor zichzelf trainen. Andere jongens bleven in het weekend en in de avond thuis. Dronken geen alcohol. Ik was daar soms losser in. Maar ja, ik was 21, 22 jaar. Stond daar niet bij stil.” Van der Stoep trok in de zomer van 2016 het shirt van FC Rijnvogels aan. “Ik sprak eerst met VVSB, maar uit het bod sprak weinig vertrouwen. Ik hoorde dat FC Rijnvogels een spits zocht en nam zelf contact op. Na het gesprek voelde alles goed. De club was net gepromoveerd naar de Derde Divisie en wilde daar blijven. Ik koos bewust voor een club waar minder druk lag. Wilde het plezier terugkrijgen. Dat heb ik die vijf jaar absoluut ook ervaren. Na de voorbereiding verwachtte ik dat we een goed seizoen tegemoet zouden gaan. Absoluut niet dat we binnen een jaar degradeerden.” “Na vier jaar Hoofdklasse zette ik alles op een rij. Blijf ik hier? Ga ik lager voetballen? Of probeer ik nog één keer om een stap hogerop te maken? Doelman Jeffrey Verkerk had een jaar eerder de stap gemaakt naar BVV Barendrecht en kende mijn situatie. Hij vertelde dat de club een spits zocht. Trainer Richard Elzinga was een seizoen eerder trainer van FC ’s-Gravenzande en kende me daardoor. BVV Barendrecht wilde terug naar de Tweede Divisie. Een mooie uitdaging. Ik kende niemand op de club toen ik voor de eerste keer afreisde. Had ook zijn charme. Een nieuwe omgeving, opnieuw beginnen.” “Terugkijkend op mijn bijna drie seizoenen hier is het een onwijs leuke tijd. Dit seizoen willen we promoveren. Het liefst via een kampioenschap. We zijn tijdens de jaargang enorm gegroeid. Achterin zit het dicht en op het middenveld kom ik met Joey Jongman en Taner Bayram uitstekend tot mijn recht. We hebben een goede mix met ervaren spelers en jonge jongens die steeds beter worden. We vormen een eenheid. Op donderdagavond doen we met zijn allen een drankje na de training en in de bus maak ik deel uit van een kaartgroepje met Niels Vorthoren, Danny Monster en assistent-trainer Ferry van Lare.” Net als Monster is Van der Stoep glazenwasser. “Hij vraagt weleens of ik kan helpen, maar ook bij ons is het druk. Twee glazenwassers in een team is best uniek.” Dat zal ook gelden voor twee glazenwassers die kampioen worden. “Dat zou top zijn.” (SB)

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=