SEIZOEN 2023/2024 DE TUSSENSTAND | 19 TWEEDE DIVISIE KRANT www.TweedeDivisieKrant.nl DEN HAAG - Als vijfjarige jongen trad Zunderdorp in de voetsporen van zijn vader, die vroeger bij Quick speelde. Hij begon in de F2000, het elftal waarin de allerkleinsten acteerden. Zunderdorp startte als veldspeler, maar daar kwam in de E’tjes verandering in. “Het verliep een beetje gek. De selectie voor het seizoen was al gemaakt en ik had de eerste paar wedstrijden in de E2 gespeeld. Toen vroeg Pieter Fischer, trainer van de E1, of ik daar wilde gaan keepen. Hij vertelde dat hij het talent al had gezien en voor mij was dit een stap omhoog.” Vanaf dit punt bleef Zunderdorp onder de lat en was hij een vaste waarde in bijna alle selectieteams. Op vijftienjarige leeftijd brak hij echter zijn been, waardoor hij meer dan een half jaar aan de kant stond. “Quick organiseert altijd een zomerkamp en hiervoor moet je je al in februari aanmelden. Dit gebeurde vroeger altijd op de club om acht uur ’s ochtends. Dit was enorm populair, waardoor de meesten er al om vier uur waren. Uit verveling ga je dan een beetje voetballen en na een tackle brak ik mijn scheenbeen op twee plekken en mijn kuit op één plek. Ik heb zo’n vier maanden in het gips gezeten. Gelukkig zat er wat tijd tussen de inschrijving en het kamp, waardoor ik alsnog mee kon, haha!” In het tweede jaar van de A-jeugd schoof de doelman door naar het tweede elftal. Dit team zat zonder keeper en voor de ontwikkeling van Zunderdorp was dit het beste. De definitieve stap naar het eerste elftal nam meer tijd in beslag. “Ik heb meer wedstrijden op de bank gezeten bij het eerste elftal dan dat ik heb gespeeld. Het jaar voordat ik definitief onder de lat kwam, gaf ik aan dat ik met mijn vrienden in het tweede elftal wilde gaan spelen. Ik stond altijd paraat als ze mij nodig hadden, maar wilde meer wedstrijden spelen. De kans dat ik ooit echt bij het eerste ging keepen, liet ik eigenlijk varen. Toen werd op een gegeven moment bekend dat Jari Puister naar een andere club ging en pakte ik mijn kans.” COACHEN Zunderdorp wist op dit moment al van zichzelf dat hij het niveau van het eerste elftal in zich had. Hij speelde jaarlijks een aantal wedstrijden met het team en trainde altijd mee. “Ik wist alleen niet of het er echt uit zou komen als ik een periode wedstrijden achter elkaar zou spelen. Al vrij snel had ik door dat het mij goed afging en ik er direct stond.” In het veld merken zijn teamgenoten nu dat hij iedereen graag probeert te helpen. “Ik probeer veel te coachen, maar kan dat op een vrij agressieve manier doen. Dat wordt niet altijd positief ontvangen, maar ik bedoel het om mensen te helpen en ons er doorheen te schreeuwen. In de kleedkamer tracht ik ook iedereen aan te moedigen.” Het is niet vreemd dat de doelman een leidersrol op zich neemt. Quick heeft een erg jonge groep en Zunderdorp is een van de ouderen. “Het is enorm knap wat wij dit jaar presteren met zo’n jonge groep. In het begin leek het lastig als je tegen zoveel ervaren ploegen speelt. We wilden ons daardoor als groep snel aanpassen aan de competitie en dat ging uiteindelijk vrij goed.” Supporters van Quick hoeven zich voor nu geen zorgen te maken dat deze jongen van de club zijn tweede huis verlaat. “Ik heb niet meer de wens om naar een andere club te gaan, maar zeg nooit nooit. Ik zou er eventueel over nadenken als er een club komt die hoog in de Tweede Divisie staat, zodat ik een jaar op dat niveau kan acteren. Maar ik heb nu niet de behoefte om daar volledig voor te gaan. Ik zit hier helemaal op mijn plek.” Een overstap naar een andere club zou ook gevolgen hebben voor de vader van Zunderdorp. Hij staat eens in de twee weken langs de lijn op sportpark Nieuw Hanenburg. “Bij thuiswedstrijden is mijn vader er altijd bij. De uitwedstrijden zijn helaas erg ver weg, maar als het in de buurt is, staat hij er. Vroeger gaf hij ook tips na de wedstrijden, maar nu niet meer. Hij zegt nu voornamelijk ‘goed gedaan’ of hij zegt niks. Bij dat laatste weet ik genoeg, haha.” Doordeweeks werkt de keeper fulltime bij Achmea Investment Management, een bedrijf dat zich bezighoudt met de beleggingsportefeuille van pensioenfondsklanten en verzekeraars. Dit is ideaal te combineren met voetbal. Binnen vijf minuten fietsen is hij van zijn werk weer thuis, terwijl het ook maar vijf minuten fietsen is naar Quick. Hierdoor heeft hij nog genoeg tijd over voor ontspanning en zijn andere hobby’s. “Ik doe heel veel verschillende dingen, maar allemaal heel weinig. Als het lekker weer is, probeer ik veel te golfen. Daarnaast vind ik padel een leuke sport. Twee jaar geleden heb ik ook een wielrenfiets gekocht, maar dat was een beetje een impulsaankoop in coronatijd. Nu staat deze te verroesten in de schuur.” Net als bij voetbal is Zunderdorp enorm gedreven tijdens het padellen. “Ik speel dat vaak met andere jongens die voetballen bij Quick en dan ben ik erg fanatiek. Ik kan over het algemeen slecht tegen mijn verlies en bij padel is dat nog meer het geval, aangezien het iets meer individueel is. Maar ik kan ook pisnijdig zijn als we bij voetbal in de laatste minuut verliezen.” (MV) QUICK-DOELMAN PATRICK ZUNDERDORP: JONGEN VAN DE CLUB Patrick Zunderdorp (29) begon op jonge leeftijd als linksbuiten bij Quick en koos er in de E’tjes voor om doelman te worden. Tegenwoordig staat hij tussen de palen bij het eerste elftal, al duurde het even voordat hij de vaste nummer één werd. Patrick had dat doel zelfs op een gegeven moment uit zijn hoofd gezet. “De kans dat ik ooit echt bij het eerste ging spelen, liet ik eigenlijk varen.” JUBILEUM VOOR RACHID BOUYAOUZAN Rachid Bouyaouzan heeft een unieke mijlpaal bereikt. De aanvallende middenvelder van Quick speelde tegen AWC zijn tweehonderdste wedstrijd voor de club uit Den Haag. Bouyaouzan belandde via Haaglandia in 2016 bij Quick en acht jaar later komt hij in een mooi rijtje terecht. Pas 37 spelers wisten tot nu toe minimaal tweehonderd wedstrijden te spelen bij Quick. Al hun namen staan met gouden letters op het bord in het clubhuis.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=